Vrouwen die in een gewelddadige relatie zitten melden zich amper bij hulpverlening en/of instanties zoals Veilig Thuis. En dat moet veranderen, vindt staatssecretaris Vicky Maeijer van Volksgezondheid. “Deze vrouwen ervaren een drempel die we moeten slechten,” aldus Maeijer. Toch lijkt zij nog niet warm te lopen voor een nieuwe landelijke hulplijn voor vrouwen in dit soort situaties, terwijl deskundigen daar veel heil in zien.
Zo pleiten nabestaanden van vrouwen die zijn vermoord door hun (ex-)partner en ook de branchevereniging van de vrouwenopvang Valente voor zo’n landelijke hulplijn tegen het journalistieke platform Pointer (KRO-NCRV). Mijke Caminada van Valente: “Mensen die in een huiselijk-geweld-situatie zitten lopen daar vaak heel lang mee rond en ervaren echt een drempel om te beginnen met praten.” De hulplijn moet volgens hen 24/7 bereikbaar zijn en losstaan van officiële instanties als Veilig Thuis en de politie. “Vrouwen hebben een anonieme plek nodig waar ze niet bang hoeven te zijn voor de consequenties.”
Slechts derde praat over huiselijk geweld
Dat de hulp nu onvoldoende aansluit op de slachtoffers van huiselijk geweld, blijkt ook uit cijfers van CBS/WODC. Slechts een derde van de slachtoffers van huiselijk geweld praat namelijk over hun penibele situatie met een maatschappelijk werker, psycholoog of huisarts. En een kleine 3 procent zoekt maar contact met een instantie als Veilig Thuis. Dit terwijl Veilig Thuis het landelijke advies- en meldpunt is voor huiselijk geweld.
Angst om te bellen
Volgens Caminada zoeken vrouwen enerzijds geen hulp omdat ze niet herkennen dat zij in een ongezonde relatie zitten. Anderzijds speelt angst ook een rol, bijvoorbeeld omdat ze bang zijn dat de partner erachter komt of dat de kinderen uit huis geplaatst worden als ze met een officiële instantie gaan praten. Caminada: “Veilig Thuis is organisatorisch zo geregeld dat ze de plek zijn voor huiselijk geweld en kindermishandeling en daarmee hebben ze ook de taak om kinderen te beschermen. Mensen weten dat en dat boezemt angst in, zo horen wij in de praktijk.” Met een meer onafhankelijke hulplijn voorkom je volgens haar dat deze vrouwen uit angst geen hulp zoeken en in een geweldssituatie blijven zitten.
Imagoprobleem
Judith Kuypers, voorzitter van het Landelijk Netwerk Veilig Thuis, is echter niet direct een voorstander van een nieuwe landelijke hulplijn, vooral ook omdat Veilig Thuis de functie van anonieme advieslijn al vervuld. Ze denkt dat door dit beter te communiceren steeds meer vrouwen hen weten te vinden. “We zien in onze eigen cijfers terug dat adviesvragen steeds meer toenemen,” aldus Kuypers.
Ze herkent wel dat vrouwen soms niet durven te bellen omdat ze bang zijn voor uithuisplaatsing van de kinderen, maar wijt dat vooral aan een imagoprobleem van de organisatie. Kuypers: “We hebben zo’n 130.000 meldingen op jaarbasis en daarvan gaat ongeveer 1 procent door naar de Raad voor Kinderbescherming voor onderzoek. Dus dat is heel erg minimaal.”
Staatssecretaris Maeijer focust voorlopig ook op het verbeteren van de adviesfunctie van Veilig Thuis, zo laat zij Pointer weten. “Zo is de chatfunctie, een laagdrempelige functie, nog niet 24/7 bereikbaar bij Veilig Thuis. Dat zou één van de voorbeelden kunnen zijn waarmee we die drempel nogmaals verlagen door ook die functie breder te maken,” aldus de staatssecretaris.