Onze uitzending over werken met een beperking roept nog steeds veel reacties op via mail en twitter. Niet alleen politici reageren maar ook gehandicapten zelf. Het bevoordelen van een specifieke groep gehandicapten bij het vinden van werk roept bij veel mensen vragen op omdat andere gehandicapten hier de dupe van worden.
Ons onderzoek laat zien dat het overheidsregister met daarin gehandicapten die aan een baan geholpen moeten worden er toe leidt dat andere mensen met een fysieke of psychische beperking die niet in dat register staan worden gepasseerd bij sollicitaties. Dat lijkt op verdringing. Het UWV bepaalt wie in dat register wordt opgenomen. De voorwaarde om in het register te worden opgenomen is dat je ‘arbeidsvermogen’ hebt en niet zelfstandig in staat bent om het minimuminkomen te verdienen.
Eén van de reacties gaat over de wijze waarop het UWV vaststelt of je als gehandicapte in dat register wordt opgenomen. Een anonieme gehandicapte verbaast zich over de wijze waarop het UWV bepaalt dat hij arbeidsvermogen heeft. Hij heeft taaislijmziekte en zegt dat hij een longcapaciteit heeft van 15 procent. Hij vraagt zich af hoe het UWV uit gegevens kan afleiden dat hij arbeidsvermogen heeft en vraagt of dit vaker gebeurt.
Ook Ellen mailt ons over het UWV. Zij zit in een rolstoel en ze heeft zich de afgelopen jaren op eigen initiatief laten omscholen tot bedrijfskundige informatica. Na meer dan 20 jaar in een uitkering te hebben gezeten, heeft ze nu eindelijk serieus kans op een baan. Daarvoor moet ze een training van vijf halve dagen doorlopen. Ze kan nu een proefplaatsing krijgen en daarvoor heeft ze nu een reiskostenvergoeding nodig. Maar de aanvraag bij het UWV duurt acht weken. Ze begrijpt niet waarom het UWV treuzelt. ‘Ik heb er alles aan gedaan om zover te komen. Ze hebben mij zelfs gezegd dat ik totaal afgeschreven ben. En nu het bijna toch gaat lukken, gaat het zo stroperig. Ik vind dat krom.’
Meubelmaker met spierziekte
In ons onderzoek zagen we ook dat de wetgeving voor gehandicapten die niet in het register staan tot bizarre situaties kan leiden. Volgens het systeem moeten ze dan in staat zijn om op ‘normale’ functies te solliciteren. Petra Baks reageert via Twitter dat zij zich herkent in het verhaal van de blinde Jeroen uit Utrecht die als buschauffeur moest gaan solliciteren. Zij heeft een spierziekte en moet solliciteren als meubelmaker terwijl ze vanwege een spierziekte geen hamer kan vasthouden.
Daarnaast reageren ook mensen met een tijdelijk contract bij een sociale werkplaats die zich zorgen maken. Hun contracten worden straks niet meer verlengd omdat ze bij een bedrijf moeten gaan solliciteren. Sociale werkplaatsen worden in de toekomst gesloten. Geesje Doldersum mailt ons dat niet duidelijk is hoe gemeentes hier mee omgaan. ‘We horen niks, we zien niks! Als we het gemeentes vragen, weet niemand iets!’
