In deel drie van haar videodagboek neemt Suzanne ons mee naar het zwembad, waar ze normaal gesproken vrijwilligerswerk doet. “Op woensdag ben ik zwemjuf en dat vind ik helemaal geweldig. De laatste tijd had ik voor het C-diploma lesgegeven. En ik had de kinderen allemaal zo ver dat ze af hadden mogen zwemmen op 3 april. Dat is nu dus niet doorgegaan”, vertelt Suzanne.

Vrijwilligerswerk is belangrijk voor Suzanne. Door corona mist ze de structuur die het haar gaf en maakt ze zich zorgen om haar leerlingen. “Ik mis mijn kindjes en ik ben bang dat het met sommige kindjes niet goed gaat.”

De spanning loopt op

In de vorige videodagboeken was al te zien dat de spanning bij Suzanne steeds verder oploopt. Ze ontvangt minder hulp en het zo goed mogelijk volgen van alle coronarichtlijnen veroorzaakt bij haar veel stress. Het wordt steeds zwaarder. Ze vertelt: “Ik ben even naar buiten om boodschappen te doen en het is gelijk weer volop paniek en angst. Ik ben destructief en wil kapot. Dan denk je dat het beter gaat na een goede nachtrust, maar nee. Ik probeer te overleven, maar ik doe maar wat."

YOUTUBE VIDEO INVOEGEN https://youtu.be/5Y1Q-c_Mcp8

Crisis

Op een nacht gaat het goed mis bij Suzanne. In verwarring loopt ze in het donker langs een drukke autoweg. Door de politie wordt ze van straat gehaald en naar een kliniek gebracht. Vanuit de kliniek vertelt ze dat het voor haar een zwarte vlek is: “Wat ik precies heb gedaan, geen idee. Ik hoorde dat er politie bij is gekomen, dat ik zijn wapenstok heb afgepakt om mezelf ermee te slaan. Het is me wel verteld maar ik heb er zelf eigenlijk geen herinneringen meer aan.”

De komende periode blijft Suzanne in de kliniek. Voor ons onderzoek naar Vitale Beroepen kijken we hoe het de geestelijke gezondheidszorg vergaat in tijden van corona. Krijgen psychiatrische patiënten die thuis zitten wel voldoende zorg en worden ze op tijd geholpen?