Regels voor het gebruik van grond worden regelmatig niet nageleefd. Om bodemvervuiling te voorkomen is er een ingewikkeld systeem van grondregels opgetuigd, waarbij het uitgangspunt is dat viezere grond niet verplaatst mag worden naar schonere grond. Maar dat gebeurt toch, zo blijkt uit onderzoek van Tubantia, de Stentor en de Gelderlander.
Geen zin om te lezen? Luister hier onze uitzending:
ReportersNL: bodemregels overtreden in Twente
Om de bodem zo goed mogelijk te beschermen wordt er onderscheid gemaakt tussen verschillende soorten grond. Voor landbouwgrond gelden strengere normen dan voor wonen en voor industriegrond. Die bodemsoorten mogen daarom niet vermengd worden. “Industriegrond mag niet verplaatst worden naar grond voor wonen”, legt Pieter Otte van het RIVM uit in Tubantia.
ReportersNL
ReportersNL is de rubriek voor regionale onderzoeksjournalistiek van Pointer op NPO Radio 1. Met op zaterdag 22 mei (19.45 uur) Leo van Raaij van Tubantia over bodemvervuiling in Twente. Meer over ReportersNL.
Grond verplaatsen mag wel, maar alleen als de verplaatste grond schoner is dan de grond die er al ligt. “Je mag alleen verplaatsen van ‘goed’ naar ‘fout’, zal ik maar zeggen.”Otte wijst erop dat de zogenoemde grondbanken, waar grond tijdelijk kan worden opgeslagen, die grondsoorten ook strikt gescheiden houden. Alleen landbouw- en natuurgrond, beide van de schoonste categorie, kunnen met elkaar uitgewisseld worden.
De lelijke waarheid
Toch gebeurt dat niet altijd. Om zijn akker op te hogen liet een eigenaar in het Twentse Saasveld zand aanrukken van industriële locaties, zo bleek uit onderzoek van Het Schone Oosten, de gezamenlijke onderzoeksredactie voor milieuonderwerpen van Tubantia, de Gelderlander en de Stentor. Dit mag niet, maar toch kreeg de eigenaar een vergunning van de gemeente.
Een rapport, genaamd De lelijke waarheid, van de landelijke werkgroep Ketentoezicht Bodem, Bagger en Bouwstoffen concludeert dat bodemregels lang niet altijd worden nageleefd. In de werkgroep zitten verschillende leden van toezichthoudende instanties. Volgens de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) kan “op basis van ILT-kennis en -ervaring in het algemeen gesteld worden dat sprake is van 25procent niet naleven van de bodemregelgeving.”
Gemeenten hebben weinig zicht op vervuiling
Hoe de zaak, die in 2010 al speelde, is afgelopen weet niemand van de gemeente Dinkelland. Toen de werkzaamheden met het storten van industriegrond eenmaal begonnen rezen er twijfels bij de gemeente over de aangeleverde grond. Nadat zij de eigenaar berispte voor de aangeleverde grond weet niemand bij de gemeente echter wat er uiteindelijk met de grond gebeurd is.
De gemeente Dinkelland laat aan Tubantia weten dat er geen enkele documentatie is van na de berisping. De eigenaar van de akker zegt zelf dat hij de vervuilde grond heeft laten opruimen. In de provinciale database staat de grond aangemerkt als ‘potentieel verontreinigd.’
Dat gemeenten weinig zicht hebben op vervuilde bodemlocaties is niet uniek. Uit een enquête van de krant onder alle Oost-Nederlandse gemeenten blijkt dat de meerderheid geen overzicht van de vervuilde locaties in hun gemeente kan geven.
Te gast in de studio was Leo van Raaij van Tubantia over de bodemvervuiling in Oost-Nederland.
