“Ik wil laten zien dat duiveluitdrijving structureel voorkomt. Dat het een theologie is die maakt dat kinderen enorm in gevaar worden gebracht. Ik ben geschokt dat dit eigenlijk niet bekend is in Nederland. Dat er op grote schaal duiveluitdrijvingen bij kinderen plaatsvinden. Ik wil dat het stopt, dat het verboden wordt, omdat ik weet hoe schadelijk het is”, aldus Lisa.

Radicaal geloof

De jeugd van Lisa was allesbehalve zorgeloos: “Bij ons in het gezin ging eigenlijk ontzettend veel mis. Daar kwam overheen dat mijn ouders een vrij radicaal geloof aanhangen. In God, waarbij ze ook geloven in engelen en demonen.”

Lisa's vader was een veelgevraagd spreker in Evangelisch Nederland. Daardoor werd gedacht dat de duivel het op het gezin gemunt had. “Van kleins af aan wist ik al dat als ik een keer wat verkeerd zou doen, als ik een keer een leugentje zou vertellen of stiekem een snoepje zou pakken, dat het een zonde zou zijn. En dat woog zwaar, omdat elke zonde mogelijk grond zou geven voor de duivel om binnen te komen.

Alles wat tegenzat werd gezien als een aanval van de duivel. “Als er iemand ziek werd in ons gezin dan werd dat meteen uitgelegd als de duivel. Als de auto kapotging of als er een spiegel van de muur viel, dan was het de duivel. Het heeft me ontzettend bang gemaakt. Ik was altijd bang voor wat de duivel kapot zou maken in ons leven.”

Psychische problemen

Door de onveilige thuissituatie voelt Lisa zich al jong diepongelukkig. Dat wordt steeds erger naarmate ze ouder wordt. “Ik had veel stress, een ernstig slaaptekort, dacht vaak aan de dood, deed aan automutilatie en ging steeds minder eten. Daarnaast verzuimde ik veel op school. Ik ben toen bij een psycholoog terechtgekomen, maar al snel werd duidelijk dat zij mij niet kon bieden wat ik nodig had en dat de zorgintensiteit moest worden opgeschaald.”

“Ik kwam bij Jeugdzorg terecht en zij zagen dat veel van mijn problemen kwamen door de situatie in ons gezin. Ik moest naar een pleeggezin en in behandeling bij de GGZ. Maar mijn vader zei dat hij daar niet aan mee wilde werken. De GGZ hanteert geen christelijke geloofsovertuiging en hij kon daarom niet achter de behandeling staan. Jeugdzorg is daarin meegegaan en mijn dossier werd gesloten. Dat had nooit mogen gebeuren.”

Duiveluitdrijving

“Mijn ouders hadden me aangemeld bij hele andere, christelijke zorg: bevrijdingstherapie. Dat houdt in dat ze kijken naar welke demonen je in je leven hebt en hoe ze die eruit kunnen zetten. Mijn ouders, en ook de kerk, dachten namelijk dat dáár het probleem lag.”

Lisa gaat in behandeling bij pastoraal medewerker Erica Duenk. “Ik moest aan haar vertellen welke zonden ik in de 13 jaar van mijn leven al had begaan. Heel uitgebreid moest ik vertellen wat ik verkeerd had gedaan. Maar ook welke zonden mijn opa en oma mogelijk hadden begaan, want zelfs dat kan invloed hebben.”

Machten van dood en onreinheid

Er worden verschillende demonen geïdentificeerd die Lisa zouden kunnen beïnvloeden. Lisa leest ons voor uit een transcriptie van een gebed waarin Erica rechtstreeks de demonen die grip op Lisa hebben aanspreekt om weg te gaan. “Ik kijk met vrijmoedigheid naar Jezus. De machten van de dood en de machten van onreinheid moeten nu weg, in Jezus’ naam!”

Maar de klachten van Lisa blijven na het gebed bestaan. “Ik voelde me heel wanhopig. Erica stond bekend als iemand die dit heel goed kon. Als zij het niet voor elkaar kreeg om de duivel eruit te drijven dan lag het er misschien aan dat ik het verkeerd deed. Ik moest telkens opnieuw belijden dat ik echt in Jezus geloofde en dat ik geen twijfel aan hem had. Het voelde alsof de oorzaak bij mij werd gelegd.”

“Zaken van persoonlijke aard”

“Achteraf maakt het me heel boos. Hoe kan je als volwassen mens een meisje die zo in de knoei zit en zoveel verdriet en pijn heeft op deze manier benaderen?” Lisa benadrukt dat ze met de zware problematiek en de problemen in haar gezin in een pleeggezin en in de GGZ thuishoorde, en dat Erica haar daar nooit naar terugverwezen heeft.

Ze heeft de duiveluitdrijving als heel schadelijk ervaren. We vragen Erica Duenk om een reactie. Zij laat ons weten: “U vraagt mij om inhoudelijk te reageren op hetgeen Lisa zou hebben ervaren. Ik vind het niet passend om zaken van persoonlijke aard via de media te bespreken. Als Lisa hierover persoonlijk met mij wil spreken, sta ik daar uiteraard voor open.”

Meer weten over het verhaal van Lisa?

Later deze week verschijnt deel twee van Lisa's verhaal, waarin demonenuitdrijvingen overgaan in seksueel misbruik. Dat verhaal verscheen deels eerder bij De Correspondent. Lisa is ook te zien in onze uitzending over demonenuitdrijving bij kinderen. Kijk daarvoor maandag 23 maart om 22.15 uur naar De Monitor op NPO2.