De politie ontmoedigt mensen die aangifte willen doen van huiselijk geweld. Dat blijkt uit onderzoek van Pointer (KRO-NCRV). Vooral als er te weinig bewijsmateriaal is, wil de politie de aangifte vaak niet opnemen. Ook mogelijke nadelige gevolgen voor het slachtoffer spelen een rol.
Pointer sprak de afgelopen maanden met verschillende familieadvocaten, politieagenten en slachtoffers van huiselijk geweld. Daaruit blijkt dat het aangifte doen van huiselijk geweld niet eenvoudig is. Uit een enquête van Pointer onder familieadvocaten blijkt dat de politie het afgelopen jaar in tientallen gevallen de aangifte niet wilde opnemen, terwijl dit wettelijk wel verplicht is.
“Veel van mijn cliënten kunnen geen aangifte doen”, zegt Jolande ter Avest, familierechtadvocaat in Utrecht. “Dan moet ik nabellen om ervoor te zorgen dat de politie de aangifte toch opneemt.” Ter Avest adviseert haar cliënten om altijd aangifte te doen. “Hoewel zo’n aangifte het verhaal van één persoon is, geeft het wel een indruk. Bovendien weet de politie dat als er iemand anders tegen deze persoon aanloopt er een verleden is met huiselijk geweld.”
Nationale Politie
Een woordvoerder van de Nationale Politie sluit niet uit dat soms de indruk ontstaat dat de politie de aangifte ontmoedigt. “Maar wie slachtoffer is van een strafbaar feit kan daarvan altijd aangifte doen. We bespreken wel met mensen wat het doel is en of aangifte daarvoor het juiste middel is. Zo kan iemand willen dat geweld stopt, maar niet dat de pleger ervan strafrechtelijk wordt vervolgd. Dan is aangifte niet het meest effectieve middel.”
Ook speelt de bewijslast een belangrijke rol. Zo neemt de politie eerder een aangifte op als er sprake is van direct letsel. Als dit ontbreekt of als er geen getuigen zijn, leidt een aangifte minder snel tot een strafrechtelijk onderzoek. “We moeten keuzes maken in de aangiftes die we wel en niet nader onderzoeken. Onder meer de ernst van het misdrijf en de kans op een succesvol onderzoek zijn factoren die een rol spelen bij het besluit een aangifte wel of niet in behandeling te nemen.”
Wisselende ervaringen
Katinka Lünnemann van het Verwey-Jonker Instituut doet regelmatig onderzoek naar huiselijk geweld. Volgens Lünnemann heeft niet elke agent kennis over geweld in gezinnen en in relaties. “Het hangt er maar net vanaf welke agent je aan de balie treft. Een slachtoffer kan door de gebeurtenissen verward overkomen. Je moet dan wel de juiste vragen stellen. Dan kan het zijn dat de agent denkt dat het om een gewone ruzie gaat, terwijl er meer speelt.”
Moviera is een stichting die hulp biedt aan slachtoffers van huiselijk geweld. Volgens Tanja van den Top van Moviera kan aangifte helpen bij traumaverwerking. Van den Top merkt dat vrouwen wisselende ervaringen met de politie hebben. “We horen nog wel eens dat de eerste agent die ze tegenkomen zegt: doe maar niet. Waarom zou je het doen? Dat kan drempelverhogend werken om aangifte te doen. Terwijl hier altijd eerst een goed gesprek aan vooraf moet gaan.”
Moviera werkt in nauw overleg samen met de politie. Volgens Van den Top zijn er situaties denkbaar waarin het doen van aangifte nadelige gevolgen kan hebben voor het slachtoffer. “In het geval van eerwraak is aangifte doen niet altijd verstandig. Dan kunnen beschuldigingen juist tot meer escalatie binnen de familie leiden.”
Luister zondag 23 oktober om 19:00 uur naar Pointer op NPO Radio 1: Huiselijk geweld strafbaar maar niet vervolgd
