We krijgen een bericht van dertiger Dionne voor ons onderzoek Vet!, waarin we proberen te ontrafelen hoe moeilijk het is voor kinderen om gezond op te groeien. Dionne is moeder van twee kinderen van 4 en 6 jaar oud en wil graag met ons delen hoe ze worstelt met een gezonde opvoeding.

“Ik ben verslaafd aan roomboter en hou erg van Griekse yoghurt,” zegt Dionne zodat we een beeld krijgen van haar leefstijl. “Verder beperken we ons tot 1 keer per week vlees en 1 keer per week vis, maar ik vind mezelf geen gezondheidsfreak ofzo. Peulvruchten zijn ook gezond, maar die schieten er bij ons bijvoorbeeld vaak bij in.”

‘Ben ik overdreven als ik de kinderen een koek laat delen?’

Wat Dionne opvalt, is dat mensen in haar omgeving ongemakkelijk kunnen reageren of grapjes maken als zij haar kinderen water geeft in plaats van limonade, of een halve gevulde koek in plaats van een hele. “Zij vinden mij overdreven. Terwijl ik die halve koek eigenlijk al te veel vind voor een jong kind, maar om mijn kinderen niet in een uitzonderingspositie te brengen, laat ik hen dan toch maar die koek delen.”



Dionne maakt zich zorgen over hoe normaal ongezond eten is in onze maatschappij. “Bij de crèche kregen mijn kinderen regelmatig knakworsten en patat. Ze zijn zelfs een keer als uitje naar de McDonalds geweest.” Ook beschrijft Dionne een bezoek aan het buurthuis: “We gaan daarnaartoe omdat er een activiteit is waarbij kinderen sporten kunnen uitproberen, en dan delen ze daar poffertjes en suikerspinnen uit.”

Dionne wil de relatie die haar kinderen hebben met eten niet verstoren, dus ze verbiedt dat soort dingen dan ook niet. En het is ook niet dat ze het nooit goed vindt dat de kinderen iets ongezonds eten, legt ze uit, maar er is vaak het excuus ‘een keertje moet toch kunnen’. Ze verzucht: “Maar als ze dat op de opvang zeggen, én op school én bij opa en oma, én bij het buurthuis, én bij het vriendje of vriendinnetje waar ze spelen, dan is het dus niet meer een keertje. Dan is dat de norm.”

Dionne zou liever zien dat er een betere balans is tussen gezond en ongezond; dus dat er bij het buurthuis vaker snoeptomaatjes worden uitgedeeld of bij de opvang vaker volkorenbrood met kaas wordt gegeten. “Ik vind het zelf ook gezellig om een ijsje te gaan eten met de kinderen, maar doordat ze al zoveel ongezonds krijgen, doe ik het soms maar niet meer.”

Troosteten

Wat ze ook lastig vindt, is het troosteten dat haar kinderen krijgen. “Mijn dochter was laatst gevallen en dan is de eerste reactie van de volwassene die erbij staat: ‘snoepje erop?’” Het eerste wat haar dochter nu vraagt als ze gevallen is, is of ze snoep krijgt. “Die link is zo snel gelegd,” merkt Dionne. En dat zet zich voort als je volwassen bent: “Wie is er nou niet bij wijze van troost een keer met een bak ijs of een biertje en wat nootjes op de bank gaan zitten?”

Dionne ziet dat ze nu nog redelijk wat invloed heeft op wat haar kinderen eten, maar dat wordt minder als ze straks naar de middelbare school gaan. “Dan gaan zij vast ook een frikandelbroodje en een blikje Bullit halen als de rest van de groep dat doet.”

Als het nou minder de standaard wordt om ongezond te eten, dan zou dat wel helpen, denkt ze. Ze is daarom zelf een Instagram-account begonnen waar ze deelt wat zij haar kinderen meegeeft naar school. En ook het initiatief van de gezonde schoollunch, waar we eerder over schreven, ontvangt ze met open armen. “Ik zou graag zien dat je geen freak bent als je een paprika eet bij de lunch. Juist bij kinderen is dat belangrijk, want alle winst die je in je jeugd pakt, neem je rest van je leven mee.”